Bratysława – Frantiśkanske namestie
Od północy do Hlavnego nam. przylega mniejsze Frantiśkanskie nam. (przechodzi w uliczkę o tej samej nazwie). Przy placu stoi fontanna z XIX-wiecznym posążkiem strażaka.
Kostol jezuitsky. Pierwszą budowlą przyciągającą uwagę na Frantiśkanskim nam. jest surowa bryła kościoła Jezuitów pw. Najświętszego Zbawiciela, sąsiadująca z ratuszową wieżą przez wąziutką uliczkę Kostolną. Bezwieżowa późnorenesansowa świątynia powstała w latach 1636-1638 jako zbór protestancki. Pół wieku później przejęli ją jezuici. Ascetyczne protestanckie wnętrze wypełnili późnobarokowym wyposażeniem (m.in. dekoracja rzeźbiarska nad głównym portalem). Wśród bogatych sprzętów zwraca uwagę rokokowa kazalnica, dzieło L. Godego, ucznia Donnera.
Kostol frantiśkansky. W północnej części placu stoi dość niepozorny kościół Franciszkanów. Za pospolitą barokową fasadą skrywa najstarszą świątynię w mieście, wraz z przylegającym klasztorem konsekrowaną w 1297 r. w obecności węgierskiego króla Andrzeja III, który sześć lat wcześniej nadał osadzie prawa miejskie. W późniejszych czasach nowi królowie przybywali do franciszkanów, aby pasować wybranych szlachciców na Rycerzy Złotej Ostrogi.
Z wczesnogotyckiego kościoła pozostało do dzisiaj niewiele poza zwieńczonym żebrowym sklepieniem prezbiterium. Po kilku przebudowach, w tym radykalnej w XVIII w., świątynia zyskała barokowy wygląd (to samo dotyczy wyposażenia). Najcenniejszą częścią kościoła jest przylegająca do północnej ściany kaplica św. (ana Ewangelisty z II połowy XIV w., zbudowana na wzór Sainte Chapelle w Paryżu. Dwupoziomowa kaplica w dolnej części pełniła funkcję krypty rodzinnej burmistrza Jakuba, tego samego, który zbudował pierwszy ratusz. Do dziś pozostaje ona najcenniejszą perełką gotyku w Bratysławie.
Mirbachov palac. Naprzeciw kościoła Franciszkanów wznosi się rokokowy pałac Mirbacha, zdaniem znawców najpiękniejsza rokokowa budowla Bratysławy. Finezyjną, zdobną misternymi kutymi kratami i stiukami fasadę wieńczy trójkątny tympanon z rodowym herbem z okazałą koroną. Od wybudowania w 1770 r. lat pałac często zmieniał właścicieli. Zgodnie z wolą ostatniego, hrabiego Mirbacha, założono tu galerię sztuki. Dziś w odnowionych wnętrzach, wyłożonych artystycznymi parkietami i zabytkową boazerią umieszczono główne zbiory Galerii Miejskiej (Frantiśkanske nam. 11; wt.-nd. 10.00-17.00; 40/20 Sk), obejmujące malarstwo XVII i XVIII w.