Bratysława – Namestie SNP
Od zachodu do placu Kamennego przylega wydłużony plac SNP, na którym w 1974 r. ustawiono tyleż okazały, co brzydki, pomnik Słowackiego Powstania Narodowego, dzieło akademików J. Kulicha i D. Kuzmy. Monument przedstawia gigantyczną 5-metrową sylwetkę partyzanta wyruszającego w bój przeciw faszystom, odprowadzanego przez płaczącą żonę i matkę.
Wieczny ogień płonie na pamiątkę poległych w powstaniu. W dolnej części placu znajduje się zrekonstruowana aseptyczna hala targowa, w której można nie tylko kupić owoce, warzywa i kwiaty, ale też posilić się w kilku bufetach z naleśnikami, plackami i langosą (naprzeciw hali jest wielki McDonald). W południowej pierzei placu, na rogu ul. Urśulliskiej stoi gmach Poczty Głównej z wartym uwagi holem w stylu art deco. Na elewacji budynku widnieje tablica pamiątkowa ku czci Petera Legnera, ofiary inwazji sowieckiej w 1968 r.
W północnej pierzei, właściwie już przy ul. Pośtovej, wznosi się wczesnobarokowy kościół i klasztor Braci Miłosiernych. Świątynia pw. Nawiedzenia NMP ma jasne wnętrze wzorowane na kościele II Gesu w Rzymie.
Zamknięta dla ruchu kołowego ulica Pośtova biegnie dalej na północ, aż do ruchliwego placu Hodży i Pałacu Prezydenckiego.
Z północnej pierzei placu wybiega, również zamknięta dla samochodów, barwna, pełna restauracyjek i sklepów ulica Obchodna, czyli Handlowa.
Warto zwrócić uwagę na barwny pasaż handlowy Uluv – coś w rodzaju słowackiej Cepelii (ul. Obchodna 64; pn.-pt. 10.00-18.00, sb. 9.00-13.00), w którym oprócz sklepików z ludową ceramiką, tkaninami i haftami mieszczą się warsztaty tkackie i ceramiczne oraz restauracja.
Przez Mickiewiczovą i 29 Augusta ul. Obchodna prowadzi w kierunku dwóch miejskich oaz zieleni: Medickiej Zahrady, pięknego parku z fontannami i placem zabaw dla dzieci, oraz cmentarza Andrzeja (Ondrejsky cintorin) ze starymi, w większości zapomnianymi węgierskimi i niemieckimi nagrobkami ukrytymi pośród wysokich drzew.
Pałac Grassalkovicha i park
Przy placu Hodzy, otoczonym z trzech stron przez ruchliwe arterie i rzadką współczesną zabudowę, stoi biały barokowy pałac Grassalkovicha. Przed budowlą widnieje nowoczesna Fontanna Pokoju w kształcie srebrnej kuli z gołąbkiem, omywanej przez strugi wody. W tle wyrastają łagodne, porośnięte winnicami stoki Małych Karpat, co przypomina, że okazałą rezydencję wzniesiono niegdyś poza miastem.
Hrabia Antal Grassalkovich, zwierzchnik Węgierskiej Komory Królewskiej, przyjaciel i doradca Marii Teresy, pozostawił po sobie kilka podobnie okazałych pałaców. Bratysławski wzniesiono ok. 1765 r. jako letnią rezydencję, prawdopodobnie wg planów A. Mayerhoffera. Piętrowy pałac z ryzalitowaną fasadą pod koniec XVIII w. rozbudował syn hrabiego, Anton II. W 1897 r. budowlę kupił arcyksiążę Fryderyk i cieszył się nią do 1919 r. Później pałac przeszedł na własność państwa – rezydował w nim m.in. niesławnej pamięci ksiądz-prezydent Josef Tiso, a później czechosłowaccy pionierzy. Odnowiony w 1996 r., dziś pełni rolę Pałacu Prezydenckiego.
W okresie świątecznym pałac wygląda bajkowo: linie fasady są podkreślone sznurami światełek, podobnie jak kontury okien. W oknach wiszą świetliste zasłony, a dach zdobi świecąca strzecha.