Bratysława – Safarikovo namestie
Wokół placu Safarika, parę przecznic na wschód od Muzeum Narodowego, skupia się bratysławska dzielnica uniwersytecka z głównym budynkiem Univerzita Komenskeho (Uniwersytet Komeńskiego). Liczne knajpki w okolicy okupują studenci filozofii, prawa i dziennikarstwa.
Uroczym akcentem w północnej części placu jest Kaćacia fontana (Kacza Fontanna) z 1914 r. – jedna z najsłynniejszych i najładniejszych w mieście, dzieło rzeźbiarza R. Kuhmayera, którego zainspirowała stara legenda o pastuszkach zaklętych w kamień przez wodnika.
Prawie na osi placu znajduje się stylowy Stary most – pierwsza żelazna, łączona przy pomocy śrub i nitów konstrukcja w Bratysławie, która spięła brzegi Dunaju. Uroczyste otwarcie odbyło się 1 stycznia 1891 r., za czasów cesarza Franciszka Józefa, który z lubością błogosławił wszelkie mosty, tory i dworce kolejowe w monarchii. Most zniszczony w czasie bombardowań pod koniec II wojny światowej odbudowała Armia Czerwona – zyskał miano mostu Cervenej armady, które jednak nie przetrwało niedawnej próby historii.
Modry kostolik
Ul. Bezrućova, pierwsza przecznica za placem Safarika, wiedzie pośród drzew i stylowych przedwojennych kamienic w kierunku niezwykłej budowli sakralnej. Niebieski kostol sv. Alzbety (kościół św. Elżbiety) o fantazyjnym kształcie i nietypowej eliptycznej wieży wzniesiono w latach 1907-1913 według projektu Ódóna Lechnera, guru bajkowej secesji budapeszteńskiej.
To druga świątynia w mieście, której na patronkę wybrano węgierską świętą księżniczkę z rodu Arpadów, urodzoną na bratysławskim zamku (jej mozaikowa podobizna widnieje nad głównym portalem). Podobno cesarz Franciszek Józef ufundował kościół ku pamięci swej zamordowanej w Alpach Szwajcarskich małżonki Sissi. Charakterystycznymi elementami wystroju wnętrza i bryły są urozmaicone formy ceramiczne wykonane w manufakturze Zsolnayego w Peczu. Warto zwrócić uwagę na błękitne dachówki i szczyty ceramiczne, bo to im świątynia zawdzięcza popularną nazwę. Naturalnym dopełnieniem architektonicznym niewielkiego kościółka są secesyjne gmachy gimnazjów, również projektu Lechnera.
Kamenne namestie i okolice
Z placu Safarika na północ wybiega ulica Sturova, która wraz z placami Kamennym i SNP tworzy ruchliwe centrum miasta, a zarazem wschodnią granicę starówki. Plac Kamenny, zdominowany przez jasną bryłę hipermarketu Tesco, jest popularnym miejscem spotkań mieszkańców miasta.
Niedaleko miejsca, gdzie z placu wychodzi ulica Spitalska, stoją dwie zabytkowe świątynie: klasycystyczny kostol sv. Ladislava (kościół św. Władysława) i barokowy kostol sv. Alżbety (kościół św. Elżbiety). Ten drugi wraz z pobliskim klasztorem został wzniesiony przez arcybiskupa Esztergomu w latach 1739-1743 według planów Pilgrama. Jednonawowe wnętrze optycznie podwyższa do niebosiężnych rozmiarów iluzoryczny fresk na stropie – dzieło innego znanego wiedeńczyka P. Trogera. W klasztorze działa szpital.
Mniej więcej na wysokości kościoła św. Elżbiety, przy równoległej do Śpitalskiej ulicy Heydukovej (dojście ul. Kolarską obok kościoła św. Władysława) stoi jedyna w mieście synagoga ocalała spośród dziewiętnastu przedwojennych bożnic. Wzniesiona w latach 1923-1926, jest również jedną z najmłodszych.