Wędrówki górskie. Góry Słowacji są bodaj najatrakcyjniejszym terenem wycieczek i wypraw górskich w Europie Środkowej. Łączna długość znakowanych górskich szlaków wynosi kilka tysięcy kilometrów. Grzbiety każdego pasma przecinają szlaki graniowe, od których odchodzą łączniki w doliny. Słowackie góry wyróżniają się ogromnym bogactwem krajobrazów. Wybierając się na wędrówkę, można wynająć profesjonalnego przewodnika (kontakt przez lokalne biura informacji turystycznej, honorarium 1000-2800 Sk/ dzień), ewentualnie zaopatrzyć się w szczegółowy przewodnik i mapę. W Tatrach większość tras szczytowych jest nieznakowana i wędrować po nich można wyłącznie z słowackim lub polskim przewodnikiem posiadającym odpowiednie uprawnienia. Na polskim rynku dostępna jest seria słowackich (przetłumaczonych na język polski) przewodników po poszczególnych pasmach górskich z dokładnymi opisami tras, zdjęciami i wykresami stopnia trudności. Warto również sięgnąć po przewodnik Tatry Polskie i Słowackie Pascala, (zob. także Informacja i mapy w tym rozdziale).
Żeglarstwo, kajakarstwo, windsurfing. Słowacja nie ma dostępu do morza ani wielkich jezior, jednak jest tu wiele ośrodków wodniackich. Działają na brzegach sztucznych zalewów, utworzonych w wielu miejscach dla powstrzymania wiosennych wezbranych wód spływających rzekami z gór. Latem na brzegach działają ośrodki turystyczne, przystanie żeglarskie, wypożyczalnie kajaków, nart i rowerów wodnych.
Najpopularniejszych sztucznych zbiorników jest kilka. Liptovska Mara, zalew na Wagu niedaleko Liptowskiego Mikulasza, to największy akwen Słowacji. Na północnym brzegu znajduje się kilka ośrodków i przystani wodniackich. Pobliska Oravska priehrada na rzece Orawie, położona malowniczo pośród gór Orawy, niedaleko granicy z Polską, jest bardzo ceniona przez windsurfingowców. Zemplinska Śirava (Zemplińska Szirawa) u stóp Wyhorlatu we wschodniej Słowacji, zwana Słowackim Morzem, jest najpopularniejszym akwenem, którego plaże latem zaludniają tłumy urlopowiczów, a tafla roi się od jachtów i łódek. Nieco dalej na północ, na rzece Ondawie niedaleko Humennego leży Vel’ka Domaśa (Wielka Domasza), zwana zieloną perłą wschodniej Słowacji, słynąca z zielonkawej, bardzo czystej wody.
W ośrodku Polany o szerokiej plaży co roku we wrześniu odbywają się regaty jachtowe. Rużin nad Hornadem niedaleko Koszyc to miejsce z wypożyczalniami łódek i rowerów wodnych, a Sl’ńava – spory zalew na Wagu obok Pieszczan. Slnećne jazera to jeziorka żwirowe obok Senecu niedaleko Bratysławy – są tu trawiaste plaże i przystanie łódek, rowerów wodnych.
Główne rzeki Słowacji – Wag, Hron i Nitra – nadają się na spływy kajakowe. Na bystrych górskich rzekach (Dunajec, Hornad, górny Wag itd.) organizuje się wyprawy raftingowe. Najdłuższy sztuczny tor raftingowy w naszej części Europy znajduje się w Ćuńovie obok Bratysławy, obok zapory dunajskiej.
Zwiedzanie jaskiń. Na Słowacji odkryto do tej pory 3900 jaskiń, z czego do zwiedzania udostępniono 12. Nad ich ochroną i eksploatacją czuwa Sprava slovenskych jaskyń (ul. Hodżova 11, Liptowski Mikulasz; tel.44/5536101, www.ssj.sk). Na jej stronie internetowej zamieszczono fotografie, adresy, godziny otwarcia poszczególnych jaskiń oraz ceny biletów.
Polowanie. Łowiectwo na Słowacji w ostatnich dekadach zdobywa coraz większą popularność wśród turystów z krajów zachodnich i Skandynawii, szczególnie z Niemiec, Anglii i Szwecji. Obfitujące w zwierzynę, a przy tym malownicze i nieskażone cywilizacją tereny łowieckie znajdują się w niemal każdym regionie kraju. Na południu są to rozległe równiny i łęgi pełne ptactwa (bażanty, kuropatwy, ptaki wodne) i zajęcy, na północy przepastne lasy, w których żyją sarny, jelenie, dziki, a nawet niedźwiedzie (na Słowacji rocznie do odstrzału przeznacza się 50-60 osobników). Cudzoziemcy mogą polować w towarzystwie myśliwych zrzeszonych w lokalnych oddziałach związków łowieckich, przestrzegających przepisów ochrony przyrody.
Informacji na temat terminów polowań udziela m.in. spółka Zverex (Bratysława, ul. Śtefanikova 10; www. zverex. sk) działająca z ramienia Słowackiego Związku Myśliwskiego, która zajmuje się również organizacją polowań od strony formalnej i technicznej, łącznie z pozwoleniami, wypożyczaniem broni i zakwaterowaniem.